Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Το κορίτσι που χτυπάει.


Με αφετηρία τον παραπάνω πίνακα ζωγραφικής εφαρμόσαμε τη ρουτίνα σκέψης "Αρχή - Τέλος" κατά την οποία τα παιδιά καλούνται να παρατηρήσουν μια εικόνα και να ξετυλίξουν τη σκέψη τους σχετικά με το τι μπορεί να συνέβη πριν ή να συμβεί μετά. Ο συγκεκριμένος πίνακας, ο οποίος ενθουσίασε τα παιδιά και προκάλεσε πολλά χαριτωμένα σχόλια για τη γλυκύτητα που αποπνέει, μας οδήγησε αβίαστα σε μία εξερεύνηση του μετά... Τα παιδιά συμπληρώνοντας το ένα το άλλο δημιούργησαν μία πρωτότυπη ιστορία για τις περιπέτειες του εικονιζόμενου κοριτσιού, οι οποίες ήταν ουκ ολίγες, όπως θα δείτε σε λίγο.

Όταν έφτασε η ώρα να διαλέξουμε όνομα για τη μικρή μας ηρωίδα, οι προτάσεις έπεσαν βροχή:

  • Γουέντι
  • Ειρήνη
  • Μαρία
  • Φένια
  • Μελπομένη
  • Κατερίνα
  • Αθηνά
  • Αρδίνα
  • Φαίη
  • Αγγελική
  • Νικολέτα
  • Ηλιαχτίδα
  • Λένα
  • Κωνσταντίνα
  • Ιωάννα
  • Αρετή
Έτσι η πρώτη μας απόφαση ήταν να επιλέξουμε εάν το όνομα της ηρωίδας μας θα είναι όνομα που υπάρχει στην τάξη ή όχι. Τα νήπια ψήφισαν κι αποφάσισαν το όνομα να μην υπάρχει στην τάξη, με 13 ψήφους έναντι 8.
Στη συνέχεια, τα παιδιά επέλεξαν δύο ονόματα της αρεσκείας τους από τα εναπομείναντα και το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε ως εξής:
  • Ηλιαχτίδα: 6
  • Λένα: 0
  • Κωνσταντίνα :10
  • Ιωάννα: 2
  • Αρετή :1
  • Γουέντι: 5
  • Ειρήνη: 2
  • Κατερίνα: 4
  • Αθηνά: 7
  • Αρδίνα: 3
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία μας : Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κωνσταντίνα... 
Κάθε παιδί που έπαιρνε το λόγο συμπλήρωνε σιγά-σιγά το παραμύθι κι όταν οι ιδέες τελειώσανε, ήρθε η ώρα να συζητήσουμε τι άλλο χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί το παραμύθι μας. Τα παιδιά παρατηρώντας τα βιβλία μας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να φτιάξουμε εικόνες, να βρούμε τίτλο και να τα ενώσουμε όλα και να τα κάνουμε βιβλίο!
Την επόμενη μέρα, συζητήσαμε για να βρούμε τίτλο & μετά από διάφορες προτάσεις με ψηφοφορία επελέγη "Το κορίτσι που χτυπάει".
Για μερικές μέρες μετά, εθελοντές ζωγράφοι επέλεγαν τμήματα της ιστορίας και τα ζωγράφιζαν την ώρα του ελεύθερου παιγνιδιού. Κάποιο επέλεξαν να φιλοτεχνήσουν και να γράψουν το εξώφυλλο, ενώ στο οπισθόφυλλο υπέγραψαν όλοι ως συνδημιουργοί του βιβλίου. 
















Το παραμύθι δέθηκε με σπιράλ, πήρε για λίγο τη θέση του στη βιβλιοθήκη μας και τώρα ταξιδεύει στα σπίτια των παιδιών για να έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν τη δημιουργία τους με τους γονείς τους. Η σειρά δανεισμού του συγκεκριμένου βιβλίου θ' αποφασίζεται κάθε φορά με κλήρωση εκτός από την πρώτη φορά, που η ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε να το πάρει ένα παιδάκι του οποίου η μαμά ήταν έτοιμη να γεννήσει... Συζητώντας, τα νήπια κατανόησαν ότι μόλις η μαμά γεννούσε [και για αρκετό καιρό μετά] δεν θα μπορούσε να βρει αρκετό χρόνο για το παραμύθι μας & θα ήταν κρίμα για το/τη συμμαθητή/τρια μας να μην χαρεί την ευκαιρία να μοιραστεί τη δουλειά της με τους δικούς της... Περιττό ν' αναφέρουμε ότι η απόφαση αυτή μας γέμισε περηφάνεια διότι ήταν ίσως η πρώτη ομαδική πράξη αλληλεγγύης για τη φετινή χρονιά, σημαντική ένδειξη ότι αρχίσαμε να μπαίνουμε λιγάκι στη θέση του άλλου, το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη ενσυναίσθησης...
Συγχαρητήρια λοιπόν στους μικρούς μας συγγραφείς για την πρώτη τους προσπάθεια και τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον!

1 σχόλιο: