Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

European Coding Week - Unplugged activities

Οι δράσεις για την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κώδικα ξεκίνησαν με βιωματικά παιγνίδια στην τάξη και στην αυλή ώστε να εξοικειωθούν τα παιδιά με βασικές έννοιες προγραμματισμού όπως είναι η διατύπωση και εκτέλεση εντολών. Στα πλαίσια της προσπάθειας σύσφιξης σχέσεων των παιδιών και δημιουργίας ομάδων στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, γίνονται δραστηριότητες που καλλιεργούν τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη. Φέτος το γνωστό παιγνίδι της τυφλόμυγας τροποποιήθηκε για να εξυπηρετήσει και την εισαγωγή στον προγραμματισμό: τα παιδιά κλήθηκαν να καθοδηγήσουν με προφορικές οδηγίες τον συμμαθητή τους σε μία διαδρομή φροντίζοντας ν' αποφύγει τα εμπόδια. Πραγματικός χώρος δράσης ήταν η τάξη αλλά φανταστικός χώρος του παιγνιδιού ήταν μία τρομερή ζούγκλα όπου ο εκάστοτε παίκτης είχε χάσει το δρόμο του λόγω σκοτεινιάς και υγρασίας... κι αφού δεν έβλεπε μπροστά του, έπρεπε να εμπιστευθεί τον 'ντόπιο' οδηγό που ήξερε καλά την περιοχή και του έδινε οδηγίες για ν' αποφύγει τα επικίνδυνα σημεία (επικίνδυνα καθώς εκεί κρύβονταν τα φίδια της ζούγκλας που μελετάμε αυτόν τον καιρό...). Αυξημένος βαθμός δυσκολίας υπήρχε και για τον οδηγό που έπρεπε με σωστές εντολές να κατευθύνει το συμμαθητή του μακριά από τα φίδια στην άκρη της ζούγκλας αλλά και για τον 'χαμένο εξερευνητή' που έπρεπε να εκτελεί σωστά τα βήματα που του υπαγόρευε ο οδηγός του. Δυστυχώς δεν υπάρχει φωτογραφικό υλικό από τη δράση αυτή καθώς ήταν ιδιαίτερα απαιτητική από συντονιστικής άποψης και δεν υπήρχε ευκαιρία για τη νηπιαγωγό να λειτουργήσει και ως φωτογράφος...
Μία δεύτερη δραστηριότητα πραγματοποιήθηκε έξω στην αυλή και αξιοποιήθηκε η επιδαπέδια κάμπια με το αλφάβητο. Κάθε παιδί στάθηκε στην μέση της κάμπιας και προσπάθησε να υπολογίσει πόσα βήματα χρειάζονται για να φτάσει στο αρχικό γράμμα του ονόματός του (διατύπωση υποθέσεων). Στη συνέχεια εκτελούσε τον αριθμό βημάτων που είχε προτείνει και διαπίστωνε κατά πόσο είχε υποθέσει σωστά... Νικητές του παιγνιδιού ήταν βεβαίως όσοι είχαν υπολογίσει σωστά αλλά και όσοι διόρθωσαν την αρχική τους υπόθεση λέγοντας πόσα βήματα παραπάνω ή λιγότερα χρειάστηκαν τελικά για να φτάσουν στο γράμμα τους. Από μαθηματικής άποψης, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρατήρηση ότι κάποια παιδιά διαπίστωσαν ότι η αρχική τους εκτίμηση δεν ήταν σωστή την ώρα που εκτελούσαν τα βήματά τους και κατάφεραν επί τόπου να προσαρμόσουν το εύρος του διασκελισμού τους ώστε να φτάσουν στον προορισμό τους με τον αριθμό βημάτων που είχαν αρχικά προβλέψει! Ακόμη και αυτοί που δεν τα κατάφεραν όμως, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για το παιγνίδι, διασκέδασαν & ζητούν συχνά να το ξαναπαίξουμε. (Οι φωτό είναι απλώς ενδεικτικές καθώς δεν υπάρχει πάντα η δυνατότητα φωτογράφησης όλων των συμμετοχών).













Προχωρώντας σταδιακά από το βιωματικό στάδιο στο στάδιο της αναπαράστασης, μεταφέραμε το παιγνίδι του προγραμματισμού σε ένα μεγάλο χαρτόνι... Στόχος εδώ ήταν να οδηγήσουν τα παιδιά τα δύο κουκλάκια (χωρίς όμως να τα πιάσουν) σε διάφορα σημεία πάνω στο χαρτόνι π.χ. στο γιατρό, στο μαγαζί, στην πιτσαρία... αποφεύγοντας βέβαια τα φίδια που καραδοκούσαν! Η δυσκολία εδώ ήταν όχι μόνον να εντοπίσουν την κατάλληλη διαδρομή σε αυτό το ευρύτερο πλέγμα αλλά και να χρησιμοποιήσουν βασικές έννοιες του χώρου π.χ. μπροστά, αριστερά, δεξιά για να εκφράσουν προφορικά τη διαδρομή που θεωρούσαν σωστή. Παρατηρήθηκε ότι τα περισσότερα παιδιά κατάφερναν να καθοδηγήσουν λεκτικά τους ήρωες στο ζητούμενο σημείο όταν τους δινόταν η δυνατότητα να δίνουν τις εντολές μία-μία ξεχωριστά (και να εκτελούνται αμέσως) αλλά ελάχιστα κατάφεραν να διατυπώσουν μία πλήρη σειρά εντολών ώστε ο ήρωας να τις εκτελέσει συνολικά π.χ. 3 βήματα μπροστά, αριστερά, 2 βήματα μπροστά και δεξιά... Είναι όμως πολύ νωρίς ακόμη για τέτοιες δεξιότητες! 'Αλλωστε αυτός είναι και ο σκοπός των συγκεκριμένων 'παιγνιδιών': να δώσει στα παιδιά την ευκαιρία ν' αναπτύξουν την αλγοριθμική τους σκέψη συμμετέχοντας σε κατάλληλα σχεδιασμένες δραστηριότητες.














Στις επόμενες δράσεις μας συμμετέχει και το προγραμματιζόμενο ρομπότ δαπέδου Colby.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018

Χαρά & Θυμός

Με αφορμή το πανέμορφο παραμύθι "Το κρυφτό της χαράς" της Μαριλένας Καββαδά, συζητήσαμε για τη συμπεριφορά των ηρώων και τις άδικες γκρίνιες τους στην αρχή του παραμυθιού για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το παιγνίδι με καλούς φίλους πάντα φέρνει τη χαρά ακόμη κι όταν υπάρχουν δυσκολίες γύρω μας. Έπειτα συζητήσαμε για όλα όσα μας κάνουν χαρούμενους και ζωγραφίσαμε τα χαρούμενα πρόσωπά μας και τους λόγους της χαράς μας.




















Ο έντονος θυμός ενός παιδιού και η άσχημη αντίδρασή του μας έδωσαν την ευκαιρία να συζητήσουμε διεξοδικά για το δυνατό αυτό συναίσθημα και το πώς επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Προσπαθήσαμε να καταλάβουμε ότι αν και είναι πολύ φυσιολογικό να θυμώνουμε κάθε φορά που κάτι μας δυσαρεστεί, είναι απαράδεκτο να αφήνουμε το θυμό μας να επηρεάζει άσχημα την κρίση μας και τη συμπεριφορά μας... προτείναμε λοιπόν διάφορους τρόπυς για να διαχειριζόμαστε το θυμό μας ώστε να μην κάνουμε κακό ή να στενοχωρούμε τους ανθρώπους γύρω μας. Οι ιδέες ήταν καταιγιστικές και καταγράφηκαν σε μεγάλο χαρτόνι για να παραμείνουν αναρτημένοι σε περίοπτη θέση και να μας θυμίζουν ποιοι είναι κατάλληλοι τρόποι αντιμετώπισης του θυμού... 




Στη συνέχεια μιλήσαμε για πράγματα που μας προκαλούν θυμό και τ' αποτυπώσαμε εικαστικά μαζί με τα θυμωμένα μας πρόσωπα.