Όλα του γάμου...συναρπαστικά: Η αρχή!

Πριν λίγες εβδομάδες γιορτάσαμε στην τάξη, ως είθισται, τα γενέθλια ενός παιδιού. Τα γενέθλια αυτά είχαν κάτι ξεχωριστό: το κοριτσάκι που γιόρταζε ήταν το πρώτο παιδάκι στην τάξη μας που έκλεινε τα 6 του χρόνια... και καθώς πλέον όλα τα παιδιά έχουν δεθεί πολύ μεταξύ τους & νοιάζονται για τους φίλους τους, ένα δαιμόνιο προνήπιο - πάντα γεμάτο πρωτότυπες  ιδέες & ερευνητικές ερωτήσεις -  πρότεινε να κάνουμε όλοι μαζί ένα δώρο στην εορτάζουσα [στην οποία κι ο ίδιος τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια]. Μου πλάσαρε αυτήν την ιδέα του, μυστικά, κατ' ιδίαν κι εγώ του αντιπρότεινα να μιλήσει με τους φίλους του για να διαπιστώσουν εάν έχουν όλοι μία τέτοια επιθυμία. Ο φίλος μας δεν έχασε καιρό και μόλις συγκεντρωθήκαμε στη γωνιά της ομάδας, πήρε το λόγο και πρότεινε στην ολομέλεια να ετοιμάσουν ένα δώρο για την εορτάζουσα. Η πρότασή του έγινε αμέσως δεκτή κι οι ιδέες σχετικά με το είδος του δώρου που θα μπορούσαμε να της κάνουμε, έπεφταν βροχή: ζωγραφιά, λουλούδι, καρδούλα, αγκαλιά, φιλί και διάφορα τέτοια. Είχα αποτραβηχτεί στο περιθώριο αφήνοντάς τα ν' αποφασίσουν μόνα τους το είδος του δώρου & παρενέβην μόνον όταν άρχισαν να προτείνουν αγορές... εξηγώντας ότι πρώτον δεν έχουμε χρήματα για να πάμε σε μαγαζί & δεύτερον και σημαντικότερον τα δώρα της φιλίας που φτιάχνουμε μόνοι μας είναι αυτά που αξίζουν πιο πολύ. Καθώς λοιπόν ετοιμαζόμαστε να ψηφίσουμε ποια από τις παραπάνω ωραίες προτάσεις θα υλοποιούσαμε, ο εμπνευστής της αρχικής ιδέας του δώρου ζήτησε το λόγο ξανά κι αναφώνησε: "Εγώ ξέρω τι δώρο να της κάνουμε: Να την παντρέψουμε με τον ... [τάδε] κι εγώ να είμαι παπάς!"

Ενθουσιασμός ξέσπασε πριν καν προλάβει να ολοκληρώσει την πρόταση του...! Όλα τα παιδιά συμφώνησαν αμέσως και μάλιστα βάλθηκαν να κατεβάζουν ιδέες για το τι πρέπει να κάνουμε σε αυτόν το γάμο... Οι πιο ενθουσιώδεις διάλεξαν αμέσως και ποιο ρόλο θα ήθελαν να διαδραματίσουν στο 'ευτυχές γεγονός'  ενώ κάποιοι άλλοι προτίμησαν να το σκεφθούν και ν' αποφασίσουν τις επόμενες μέρες. Προς μεγάλη μου έκπληξη δεν υπήρχε καμία διαφωνία σχετικά με το ρόλο του καθενός, κανείς δε ζήτησε ρόλο που είχε επιλέξει άλλο παιδί! Κάποιος μάλιστα που θέλησε να γίνει επίσης παπάς είπε μόνος του: "Εγώ θα είμαι βοηθός παπά!" Μετά βίας κατάφερα να κρατήσω σημειώσεις από τα λεγόμενα των παιδιών εν μέσω αυτής της εκπληκτικής ιδεοθύελλας... μέσα σε 15 λεπτά είχαν πει όλα όσα βλέπετε στο παρακάτω ιστόγραμμα.

Όπως διαπιστώνετε, κάπου στη μέση της ιδεοθύελλας, έπεσε κι η ιδέα να βαφτίσουμε και μωρό αμέσως μετά το γάμο και βέβαια ξανά συμφωνήσανε όλοι με μία μικρή διαφωνία από την εορτάζουσα, η οποία ανήσυχη και γουρλώνοντας τα μάτια αναφώνησε: "Τί;;;;! Θα πρέπει να βγάλω και μωρό από την κοιλιά μου;;;;!" Μόλις τη διαβεβαιώσαμε ότι δε χρειάζεται να γεννήσει γιατί μπορούμε να βαφτίσουμε μια κούκλα, ηρέμησε, συμφώνησε κι ο προγραμματισμός της διπλής τελετής συνεχίστηκε καταιγιστικός...

Τις επόμενες μέρες το project μας παραμελήθηκε λίγο λόγω των ετοιμασιών για τη γιορτή της μητέρας, αλλά από τις 10 Μαΐου εργαζόμαστε πυρετωδώς για τις προετοιμασίες του γάμου.

Θα έχετε νεότερα μας σύντομα...