Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Πόλεμος & Ειρήνη

Προσεγγίζοντας την ζοφερή έννοια του πολέμου, ξεκινήσαμε διαβάζοντας το αριστουργηματικό παραμύθι της Μαρίας Γουμενοπούλου "Γλυκό τσαμπί σταφύλι", το οποίο έχει τιμηθεί με το πρώτο βραβείο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. 


Τα νήπια αγάπησαν την τρυφερή ιστορία του Πετρή που με τη βοήθεια της Φαντασίας ταξίδεψε στην ψηλή βουνοκορφή των Γιγάντων και γνώρισε φίλους απ' όλο τον κόσμο...λίγο πριν τους χωρίσει ένας τραγικός πόλεμος. Τα παιδιά διάλεξαν έναν από τους ήρωες του παραμυθιού και τον ζωγράφισαν για να φτιάξουμε κι εμείς το δικό μας τσαμπί σταφύλι...


Στη συνέχεια, προσπαθήσαμε κι εμείς να φανταστούμε πως είναι ο πόλεμος που προκάλεσε τόση στενοχώρια στον Πετρή και τους φίλους του ώστε να προσπαθήσουν να βρουν έναν τρόπο να τον σταματήσουν για πάντα. Αφού καταγράψαμε τις πρώτες λέξεις που μας ήρθαν στο μυαλό σχετικά με τον πόλεμο, αποτυπώσαμε και εικαστικά τις ιδέες μας...





























Αργότερα είδαμε την ιστορία της Γαλάτειας Σουρέλη "Σαν παραμύθι" που μας βοήθησε κάπως να καταλάβουμε πως έγινε ο πόλεμος του 1940 και με πρωτότυπο οπτικοακουστικό υλικό αρχείου μπορέσαμε να προσεγγίσουμε το χρονικό της 28ης του 1940. Τα νήπια παρατήρησαν διάφορες σκηνές πολέμου εφαρμόζοντας τη ρουτίνα σκέψης "Δες-Σκέψοου-Αναρωτήσου" κι οι ιδέες τους αφού καταγράφηκαν συγκεντρώθηκαν στο e-book που ακολουθεί. 


e-book
Τις επόμενες μέρες παίξαμε με τις λέξες ΟΧΙ και ΑΕΡΑ διάφορα παιγνίδια αναγνώρισης και αντιγραφής με αποκορύφωμα το αγαπημένο ΒΡΕΣ-ΤΡΕΞΕ-ΓΡΑΨΕ





















Παρακολουθώντας ένα ακόμη αντιπολεμικό βίντεο, διαθέσιμο στο you tube (που το ανακαλύψαμε χάρη στο ιστολόγιο Χαρούμενα Μουτράκια της εξαιρετικής συναδέλφου Σοφίας Μανοπούλου), διαπιστώσαμε ότι ο πόλεμος όσο ενδιαφέρον παιγνίδι κι αν φαίνεται, μόνο συμφορές μπορεί να φέρει κι είπαμε κι εμείς μερικά μεγάλα ΟΧΙ... 


Μάλιστα χρησιμοποιήσαμε και μερικά μικρά ΟΧΙ για να στολίσουμε ένα μεγάλο.

























Τελικά καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αγαπάμε την Ειρήνη, καταγράψαμε όλα όσα πιστεύουμε ότι είναι Ειρήνη και φυσικά τη ζωγραφίσαμε...








Βεβαίως καταχαρήκαμε όταν ο Πετρής κι οι φίλοι του δημιουργώντας, με υπομονή κι επιμονή, ένα ζωντανό εκατόρογο τσαμπί σταφύλι κατάφεραν να σταματήσουν τον πόλεμο και να ξαναβρεθούν όλοι μαζί ενωμένοι στη βουνοκορφή των Γιγάντων... Χαρήκαμε τόσο που φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας ζωντανό τσαμπί, γλυκό κι αγαπημένο κι ας μην είναι εκατόρογο...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου