Ο εορτασμός της 17ης Νοεμβρίου

Η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου προσεγγίζεται με δυσκολία από τα παιδιά του νηπιαγωγείου καθώς οι έννοιες δημοκρατία - ελεύθερη έκφραση - αλληλεγγύη είναι αφηρημένες & δεν μπορούν να γίνουν με σαφήνεια κατανοητές από 5χρονα παιδιά.

Η Ντενεκεδούπολη της Ευγενίας Φακίνου στάθηκε για μια ακόμη φορά αρωγός στο δύσκολο έργο μας, δίνοντας την ευκαιρία στα νήπια να εξοικειωθούν με την έννοια της δημοκρατίας & της ελεύθερης επιλογής αρχηγού. Τα παιδιά λάτρεψαν την απλή αλλά σοφή ιστορία κι ακόμη συνεχίζουν να τη ζωντανεύουν με τις χαρτόκουκλες που έφτιαξαν...

Δεύτερο αλλά εξίσου σημαντικό βιβλίο της εποχής αυτής είναι και το αγαπημένο "στο δάσος" της Σοφίας Ζαραμπούκα, το οποίο ξανάφερε τα παιδιά σ' επαφή με την ιδέα της δικτατορίας... Μάλιστα μόνα τους χαρακτήρισαν ως δικτατορία τη συμπεριφορά του ελέφαντα να διώξει την εκλεγμένη κουκουβάγια από το γραφείο του αρχηγού & να πάρει τη θέση της. 

 Όσο πλησίαζε η μέρα της επετείου τα παιδιά ήρθαν σ' επαφή με οπτικοακουστικό υλικό που παρουσίαζαν απλουστευμένα & περιληπτικά το χρονικό του Πολυτεχνείου & εξέφρασαν σκέψεις κι απόψεις για τα γεγονότα των ημερών εκείνων. Με αφορμή φωτογραφίες από έντυπα της εποχής προσπάθησαν ν' αναδιηγηθούν την ιστορία & το αποτέλεσμα ισορροπεί ανάμεσα σε ρεαλισμό & φαντασία...

Αγαπημένη στιγμή των παιδιών ήταν βέβαια όταν παίρναν για λίγο το ρόλο των φοιτητών και φώναζαν το αγαπημένο σύνθημα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία", το οποίο οι περισσότεροι αναγνωρίζουν οπτικά & γράφουν στις αφίσες ή στις ζωγραφιές τους... Κι ακόμη βέβαια τραγουδούν τον αγαπημένο "Δρόμο".
Οι αφίσες που ετοιμάσαμε ομαδικά για να στολίσουμε το σχολείο και την τάξη λόγω των ημερών [με μικτή τεχνική ζωγραφικής & κολάζ] ήταν μια πολύ ευχάριστη εργασία για τα παιδιά. Ιδού στιγμιότυπα της διαδικασίας & τα ίδια τ' αποτελέσματα:

  

Και του χρόνου με υγεία!