Τα μήλα - Μέρος 1ο

Η ενασχόλησή μας με τα μήλα ξεκίνησε με αφορμή το γνωστό παραμύθι "Άουτς" του Scamell Ragnhild. Πριν αρχίσει η ιστορία, τα νήπια έκαναν έναν περίπατο στο δάσος της φαντασίας τους και παρατήρησαν με προσοχή γύρω τους. Στο τέλος του 'περιπάτου' ανέφεραν στην ολομέλεια όλα όσα 'είδαν' κι οι ιδέες τους καταγράφηκαν στον πίνακα...

Μετά κλήθηκαν να κάνουν μια βόλτα στην τάξη για ν' ανακαλύψουν κάποιες εικόνες από αντικείμενα του δάσους που ήταν κρυμμένες στις γωνιές. Αφού τις ανακάλυψαν, παίξαμε ένα παιγνίδι όπου κολλήσαμε στην πλάτη του κάθε παιδιού μία από αυτές τις εικόνες κι εκείνο προσπαθούσε να τη διώξει χωρίς να χρησιμοποιήσει τα χέρια του. Έτσι ετοιμαστήκαμε ν' ακούσουμε την ιστορία του μικρού σκαντζόχοιρου που δεν μπορούσε να ξεφορτωθεί όλα τα παράξενα αντικείμενα που είχαν καρφωθεί στην πλάτη του για να μπορέσει να μπει στη φωλιά του. Τα σημειώσαμε στον πίνακα για να τα θυμόμαστε και βρήκαμε την ευκαιρία να παίξουμε 'ανάγνωση' με τη βοήθεια των εικόνων...

Την επόμενη μέρα, επιστρέψαμε στο παραμύθι και με αναδιήγηση βάσει των εικόνων του, εξασκήσαμε μνήμη και κατανόηση. Θυμηθήκαμε πόσα αντικείμενα κόλλησαν στην πλάτη του σκαντζόχοιρου και παίξαμε μαθηματικά παιγνίδια με κάρτες και ζάρια. Τα προνήπια με λιγότερους αριθμούς ενώ τα νήπια με περισσότερους και με στοιχεία πρόσθεσης.

Για να εξασκήσουμε τη λεπτή μας κινητικότητα, φτιάξαμε ένα συνεργατικό κολάζ σε ζευγάρια με όποιο αντικείμενο του παραμυθιού μας άρεσε - υπήρχαν βέβαια και μερικά παιδιά που προτίμησαν να εργαστούν μόνα τους, το οποίο είναι απολύτως σεβαστό...

Ιδού και το αποτέλεσμα:

Ζωγραφίσαμε μάσκες με τους ήρωες του παραμυθιού για να στολίσουμε την τάξη αφού πρώτα τις χρησιμοποιήσαμε για να παίξουμε μία ''Τυφλόμυγα προγραμματισμού". Αυτή ήταν και η δεύτερη δραστηριότητα που υποβάλαμε στο Europe Code Week.

Και οι μάσκες διακοσμούν πλέον την τάξη μας...

Μια από τις επόμενες μέρες βρήκαμε την αφήγηση του παραμυθιού και στο διαδίκτυο... οπότε μπορούμε πλέον να το ακούμε όποτε θέλουμε.

Και βέβαια βρήκαμε χρόνο να παίξουμε και μερικά ψηφιακά παιγνίδια με μήλα, τα οποία φτιάχτηκαν ειδικά για μας. 

Ακολουθώντας τους παρακάτω συνδέσμους, μπορούμε να τα παίζουμε όσο συχνά θέλουμε σε υπολογιστή ή κινητές συσκευές.

Κι ένα παιγνίδι μνήμης που δεν φτιάχτηκε για μας αλλά μπορούμε να το επισκεφτούμε...

Κι οι δραστηριότητες με τα μήλα συνεχίζονται...

Μέρες της εβδομάδας

 Η 26η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Ημέρα Ευρωπαϊκών Γλωσσών και οι νηπιαγωγοί του σχολείου συναποφασίσαμε να εστιάσουμε στις ημέρες της εβδομάδας: να μάθουμε τα ονόματά τους ή ένα τραγουδάκι με αυτές και να επισκεφτούμε τις άλλες τάξεις για να το παρουσιάσουμε. Κι ένα στιγμιότυπο από την επίσκεψή μας στο γαλλικό τμήμα όπου τραγουδήσαμε το αγαπημένο: "Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω..."

Μέχρι όμως να φτάσουμε εκεί, προηγήθηκαν πολλές δραστηριότητες: Ξεκινήσαμε από νωρίς τη ρουτίνα του Ημερολογίου και μάθαμε σιγά-σιγά τα ονόματα των 7 ημερών. Επιλέξαμε την επωδό από το γνωστό τραγούδι των Στρουμφ για να τραγουδήσουμε στα άλλα παιδιά αλλά μας άρεσε πολύ και το αστείο τραγούδι "Η καλή κυρά-Βδομάδα" (Λάχανα και Χάχανα) που μας έδωσε ιδέες για πολλές δραστηριότητες.

Βάλαμε τις μέρες στη σειρά. Αναγνωρίσαμε και ενώσαμε εικόνα-λέξη. Κάναμε ταύτιση λέξεων για να εξασκήσουμε την παρατηρητικότητά μας. Μόνο που δεν προλάβαμε να βγάλουμε φωτογραφίες...

Κι αφού την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε παίξει με τα δικά μας ονόματα κι είχαμε δημιουργήσει τα αρχικά μας με πλαστελίνη, τώρα εντοπίσαμε το αρχικό γράμμα κάθε μέρας και παίξαμε το πρώτο μας παιγνίδι προγραμματισμού με απλές διαδρομές και σύμβολα - δραστηριότητα που υποβλήθηκε και στο φετινό Europe Code Week. 

Τα παιδιά τραβούσαν στην τύχη μία ημέρα της εβδομάδας κι ένα σύμβολο. Στέκονταν στο επιδαπέδιο πλέγμα με αφετηρία το σύμβολό τους, εντόπιζαν το αρχικό γράμμα της ημέρας τους και υπολόγιζαν πόσα βήματα χρειάζονταν για να φτάσουν εκεί. Ανακοίνωναν τη σκέψη τους κι εκτελούσαν τα βήματα. Κάποια έφτασαν στον προορισμό τους ενώ κάποια άλλα έπεσαν έξω στους υπολογισμούς τους κι έκαναν διορθώσεις. Μέσω δοκιμής-πλάνης μαθαίνουμε καλύτερα κι ενεργοποιούμε τη σκέψη μας πιο αποτελεσματικά... άλλωστε το παιγνίδι μας άρεσε πολύ κι ανυπομονούμε να το ξαναπαίξουμε.