Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Το κορίτσι που χτυπάει.


Με αφετηρία τον παραπάνω πίνακα ζωγραφικής εφαρμόσαμε τη ρουτίνα σκέψης "Αρχή - Τέλος" κατά την οποία τα παιδιά καλούνται να παρατηρήσουν μια εικόνα και να ξετυλίξουν τη σκέψη τους σχετικά με το τι μπορεί να συνέβη πριν ή να συμβεί μετά. Ο συγκεκριμένος πίνακας, ο οποίος ενθουσίασε τα παιδιά και προκάλεσε πολλά χαριτωμένα σχόλια για τη γλυκύτητα που αποπνέει, μας οδήγησε αβίαστα σε μία εξερεύνηση του μετά... Τα παιδιά συμπληρώνοντας το ένα το άλλο δημιούργησαν μία πρωτότυπη ιστορία για τις περιπέτειες του εικονιζόμενου κοριτσιού, οι οποίες ήταν ουκ ολίγες, όπως θα δείτε σε λίγο.

Όταν έφτασε η ώρα να διαλέξουμε όνομα για τη μικρή μας ηρωίδα, οι προτάσεις έπεσαν βροχή:

  • Γουέντι
  • Ειρήνη
  • Μαρία
  • Φένια
  • Μελπομένη
  • Κατερίνα
  • Αθηνά
  • Αρδίνα
  • Φαίη
  • Αγγελική
  • Νικολέτα
  • Ηλιαχτίδα
  • Λένα
  • Κωνσταντίνα
  • Ιωάννα
  • Αρετή
Έτσι η πρώτη μας απόφαση ήταν να επιλέξουμε εάν το όνομα της ηρωίδας μας θα είναι όνομα που υπάρχει στην τάξη ή όχι. Τα νήπια ψήφισαν κι αποφάσισαν το όνομα να μην υπάρχει στην τάξη, με 13 ψήφους έναντι 8.
Στη συνέχεια, τα παιδιά επέλεξαν δύο ονόματα της αρεσκείας τους από τα εναπομείναντα και το αποτέλεσμα διαμορφώθηκε ως εξής:
  • Ηλιαχτίδα: 6
  • Λένα: 0
  • Κωνσταντίνα :10
  • Ιωάννα: 2
  • Αρετή :1
  • Γουέντι: 5
  • Ειρήνη: 2
  • Κατερίνα: 4
  • Αθηνά: 7
  • Αρδίνα: 3
Έτσι ξεκίνησε η ιστορία μας : Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Κωνσταντίνα... 
Κάθε παιδί που έπαιρνε το λόγο συμπλήρωνε σιγά-σιγά το παραμύθι κι όταν οι ιδέες τελειώσανε, ήρθε η ώρα να συζητήσουμε τι άλλο χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί το παραμύθι μας. Τα παιδιά παρατηρώντας τα βιβλία μας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να φτιάξουμε εικόνες, να βρούμε τίτλο και να τα ενώσουμε όλα και να τα κάνουμε βιβλίο!
Την επόμενη μέρα, συζητήσαμε για να βρούμε τίτλο & μετά από διάφορες προτάσεις με ψηφοφορία επελέγη "Το κορίτσι που χτυπάει".
Για μερικές μέρες μετά, εθελοντές ζωγράφοι επέλεγαν τμήματα της ιστορίας και τα ζωγράφιζαν την ώρα του ελεύθερου παιγνιδιού. Κάποιο επέλεξαν να φιλοτεχνήσουν και να γράψουν το εξώφυλλο, ενώ στο οπισθόφυλλο υπέγραψαν όλοι ως συνδημιουργοί του βιβλίου. 
















Το παραμύθι δέθηκε με σπιράλ, πήρε για λίγο τη θέση του στη βιβλιοθήκη μας και τώρα ταξιδεύει στα σπίτια των παιδιών για να έχουν την ευκαιρία να μοιραστούν τη δημιουργία τους με τους γονείς τους. Η σειρά δανεισμού του συγκεκριμένου βιβλίου θ' αποφασίζεται κάθε φορά με κλήρωση εκτός από την πρώτη φορά, που η ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε να το πάρει ένα παιδάκι του οποίου η μαμά ήταν έτοιμη να γεννήσει... Συζητώντας, τα νήπια κατανόησαν ότι μόλις η μαμά γεννούσε [και για αρκετό καιρό μετά] δεν θα μπορούσε να βρει αρκετό χρόνο για το παραμύθι μας & θα ήταν κρίμα για το/τη συμμαθητή/τρια μας να μην χαρεί την ευκαιρία να μοιραστεί τη δουλειά της με τους δικούς της... Περιττό ν' αναφέρουμε ότι η απόφαση αυτή μας γέμισε περηφάνεια διότι ήταν ίσως η πρώτη ομαδική πράξη αλληλεγγύης για τη φετινή χρονιά, σημαντική ένδειξη ότι αρχίσαμε να μπαίνουμε λιγάκι στη θέση του άλλου, το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη ενσυναίσθησης...
Συγχαρητήρια λοιπόν στους μικρούς μας συγγραφείς για την πρώτη τους προσπάθεια και τους ευχόμαστε κάθε επιτυχία στο μέλλον!

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2015

Σκέψεις για τον πόλεμο και την ειρήνη

Στα πλαίσια της ενασχόλησης με την εθνική επέτειο του ΟΧΙ, τα παιδιά προσέγγισαν τις έννοιες Πόλεμος - Ειρήνη μέσω εποπτικού υλικού, παραμυθιών και συζητήσεων κατά τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας. Άκουσαν, είδαν και συζήτησαν τις ιστορίες της Γαλάτειας Σουρέλη "Σαν παραμύθι" και "Ασπρογάλανο πανί", δραματοποίησαν τον πόλεμο στο μέτωπο της Πίνδου και σχολίασαν εικόνες πολέμου και ειρήνης πριν φτάσουν στην εικαστική έκφραση των δύο αυτών εννοιών... 
Τα νήπια εργάστηκαν σε ζευγάρια από κοινού αποτυπώνοντας σε μεγάλο χαρτί τις ιδέες τους για τον πόλεμο και την ειρήνη καθώς η νηπιαγωγός κατέγραφε τις σκέψεις τους. Το αποτέλεσμα ενοποιήθηκε σε μία μικρή ταινία, η οποία παρουσιάστηκε και στη γιορτή μας. Μπορείτε να τη δείτε ακολουθώντας αυτόν το σύνδεσμο .

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Μετά την αγάπη...τί;

Αφήνοντας για λίγο στην άκρη την αγάπη, είπαμε να εξερευνήσουμε περισσότερο τα υπόλοιπα βασικά συναισθήματα με αρωγό την εικόνα και την τεχνολογία... Αφετηρία στάθηκε το υπέροχο βίντεο "Embarked" των Adele Hawkins, Mikel Mugica & Soo Kyung Kang, το οποίο εστιάζει στη σχέση ενός παιδιού κι ενός δεντρόσπιτου. Η δύναμη της εικόνας και των συναισθημάτων είναι τόσο σαρωτική που, παρά την ξένη γλώσσα της ταινίας, τα νήπια κατανόησαν πλήρως ή μάλλον ένιωσαν βαθιά το νόημα της ιστορίας. 


Όλα παρακολουθούσαν προσηλωμένα και καθώς τα γεγονότα εκτυλίσσονταν μοιράζονταν τη λύπη, την ανησυχία, τη χαρά, την προσμονή, την απογοήτευση, την έκπληξη... Κάποια μάλιστα συγκινήθηκαν τόσο που δάκρυσαν... Η συζήτηση που ακολούθησε όμως αποκάλυψε, προς μεγάλη μου λύπη, τη φτώχεια της προφορικής έκφρασης των παιδιών στο συναισθηματικό τομέα: ενώ στη διάρκεια της ταινίας τα προσωπάκια τους ήταν καθρέπτης όλων όσων βίωναν καθώς ταυτίζονταν με τους ήρωες, όταν ήρθε η ώρα να μιλήσουν για το πως ένιωθαν αυτοί οι ήρωες στις διάφορες στιγμές, οι λεκτικές περιγραφές ουσιαστικά περιορίστηκαν στο χαρά/λύπη/φόβος-θυμός... Φάνηκε να συγχέουν το φόβο με το θυμό, με την έκπληξη και με την απογοήτευση... Φάνηκε να συγχέουν την έκπληξη με τη χαρά. Φάνηκε να συγχέουν τη λύπη με τη νοσταλγία... Φάνηκε πως τους έλειπε το κατάλληλο λεξιλόγιο για να μπορέσουν να περιγράψουν αυτά που ένιωσαν. Με υπομονή λοιπόν,  μέσω συζητήσεων & έγερσης προβληματισμών, κάναμε το πρώτο βήμα για να ξεμπερδέψουμε αυτό το κουβάρι των συναισθημάτων: βλέποντας ξανά την ταινία [κάτι που ήταν ούτως ή άλλως σφοδρή επιθυμία των παιδιών], σταματούσαμε σε κάθε σκηνή και εξετάζαμε τι έγινε, πώς φαίνεται να νιώθει ο ήρωας και γιατί! 
Σιγά-σιγά καταφέραμε, εστιάζοντας κυρίως στην έκφραση του προσώπου, να διακρίνουμε  τις διαφορές ανάμεσα στα συναισθήματα και  κι η συζήτηση κυλούσε κάπως έτσι:
-Κυρία, το παιδί χαίρεται!
-Τί σε κάνει να το λες αυτό;
-Γελάει.
-Σίγουρα; 
-Αα, όχι! Αλλά είναι ανοικτό το στόμα του και νόμιζα γελάει.
-Όχι, κυρία, δε γελάει, φοβάται!
-Τί σε κάνει να το λες αυτό;
-Δεν ξέρω.
-Δε φοβάται γιατί δεν φωνάζει.
-Δεν κλαίει!
-Για ακούστε ξανά [στην ταινία ακούγεται ένα μικρό Αα!] Πότε κάνουμε αυτόν τον ήχο; Όταν φοβόμαστε;
-Όχι, όταν φοβόμαστε κάνουμε Ααααααα [ευκαιρία να εκτονωθούμε λίγο...]
-Πότε λοιπόν κάνουμε Αα! ;;;
-... ...
-Μήπως κάνουμε Αα! όταν συμβαίνει κάτι ξαφνικά και δεν το περιμέναμε;
- Ναι. [εδώ συμφώνησαν πολλοί]
-Και πώς λέγεται το συναίσθημα που έχουμε όταν ξαφνιαζόμαστε;
-...
-Ξαφνιαζόμαστε!
-Ναι, ξαφνιαζόμαστε, νιώθουμε ΕΚΠΛΗΞΗ!

Κάπως έτσι έγιναν οι συζητήσεις στις διάφορες σκηνές του έργου μέχρι να αναγνωρίσουμε και να βρούμε τα ονόματα για:
τη νοσταλγία
την απογοήτευση
τον ενθουσιασμό
την ανησυχία
τη συγκίνηση...
και να τα ξεχωρίσουμε από τα πιο γνωστά [χαρά, λύπη/στενοχώρια, θυμό και φόβο]. Μία συζήτηση όμως δεν αρκεί... Οι δραστηριότητες βεβαίως θα συνεχιστούν πιο εστιασμένα στο μέλλον διότι μέχρι στιγμής έχουμε απλώς αγγίξει την επιφάνεια! 
Όσο για το βιντεάκι* που γέννησε όλον αυτό το δημιουργικό κι αποκαλυπτικό διάλογο, μπορείτε να το απολαύσετε κι εσείς παρακάτω:



Ευχαριστώ πολύ τη συνάδελφο Ροζάνα Παπακρασά που ανακάλυψε αυτό το βίντεο στη διεύθυνση https://vimeo.com/128157022 και το μοιράστηκε μαζί μας.  

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015

Πρώιμη ανίχνευση παιδιών σε κίνδυνο Ειδικών Μαθησιακών Δυσκολιών

Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες (ΕΜΔ) απασχολούν τα τελευταία χρόνια ένα πολύ σημαντικό ποσοστό μαθητών, γονέων αλλά και εκπαιδευτικών. Λίγοι όμως από αυτούς αντιλαμβάνονται την σημασία της πρώιμης ανίχνευσης στην αποκατάσταση αυτών των δυσκολιών. Όταν αυτές καταφέρουν να γίνουν αντιληπτές πριν από το 5ο έτος της ηλικίας και υπάρχουν σημάδια για μελλοντική εμφάνιση προβλημάτων μάθησης, θεωρούνται ότι τα παιδιά αυτά βρίσκονται σε «επικινδυνότητα» για σχολικές δυσκολίες, αναφερόμενα στην αγγλική βιβλιογραφία ως «children at risk» (Fish, 1989).
Υπολογίζεται ότι το 1/3 των παιδιών προσχολικής ηλικίας βρίσκεται σε επικινδυνότητα για σχολική αποτυχία. Τα προβλήματα αρχίζουν να εμφανίζονται από τη γέννηση ή και από τους πρώτους μήνες της ζωής. Η πρώτη παιδική ηλικία είναι καθοριστική για τη μάθηση, καθώς στην περίοδο αυτή συμβαίνουν κρίσιμες εξελίξεις στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Έρευνες έχουν δείξει ότι εκατομμύρια παιδιών προσχολικής ηλικίας στερούνται ιατρικής φροντίδας και πνευματικών ερεθισμάτων σε τέτοιο βαθμό, ώστε να στερούνται προοπτικής να εξελιχθούν σε υγιείς και υπεύθυνους ενήλικες (Carnegie Corporation, 1994 ). Σήμερα, είναι γενικά αποδεκτό ότι στη διάρκεια της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας συντελείται ουσιαστικά μάθηση. Μελέτες σχετικά με την ανάπτυξη του εγκεφάλου έχουν δείξει ότι για να μεγιστοποιηθεί η νοητική ανάπτυξη, οι προσπάθειες είναι αναγκαίο να ξεκινούν πριν από τα 3 χρόνια της ζωής. Επίσης από έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι στα πρώτα χρόνια ο εγκέφαλος έχει ευαίσθητες περιόδους στη διάρκεια των οποίων το παιδί μαθαίνει πιο εύκολα, ενώ για να αναπτυχθεί σωστά χρειάζεται κάποιες μορφές ερεθισμάτων.
Κατά συνέπεια, οι ΕΜΔ μπορούν να εντοπιστούν πολύ πριν από την ένταξη του παιδιού στο σχολείο και δεν θα πρέπει να θεωρείται ποτέ ότι είναι πολύ νωρίς για να γίνει κάτι. Από τα πρώτα χρόνια λοιπόν της ζωής του είναι δυνατόν να έχουμε δείγματα για το αν το παιδί θα εμφανίσει ή όχι δυσκολίες στο σχολείο, τα οποία θα πρέπει ο παιδίατρος να αξιολογήσει και να κατευθύνει ανάλογα τους γονείς.  Σύμφωνα με το National Institute of Mental Health/NIMH (1999), οι μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να διαπιστωθούν ανεπίσημα παρατηρώντας σημαντικές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του παιδιού στα πρώτα τρία χρόνια. Συχνά εμφανίζονται μια σειρά από ενδείξεις που θα πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς: το παιδί αργεί πολύ να μιλήσει, έχει φτωχό για την ηλικία του λεξιλόγιο και δεν μαθαίνει εύκολα νέες λέξεις, δε θυμάται τραγουδάκια και ποιηματάκια, δε μπορεί εύκολα να κάνει περιγραφή μιας εικόνας, ή την αναδιήγηση μιας μικρής ιστορίας, δυσκολεύεται στην άρθρωση, δεν μπορεί να κρατήσει το μολύβι και να ζωγραφίσει μέσα σε πλαίσιο, να αντιγράψει απλά σχήματα κ.ο.κ.
Στη νηπιακή ηλικία των τεσσάρων-πέντε ετών οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν την μορφή ελαφριάς αργοπορίας τόσο στην εξέλιξη του ακουστικοφωνητικού όσο και στην εξέλιξη του οπτικοκινητικού λόγου, με αποτέλεσμα τα παιδιά να δυσκολεύονται να αναπτύξουν βασικές λειτουργικές δεξιότητες σχολικής ετοιμότητας και άλλων ικανοτήτων απαραίτητων για τη μετέπειτα μάθηση της γραφής και της ανάγνωσης. Η δυσκολία αυτή με τη σειρά της λοιπόν ενδέχεται να επεκταθεί στα επόμενα σχολικά χρόνια, στον τομέα της ανάγνωσης και της γραφής.
Στην πρώτη σχολική ηλικία και ως την Δ΄ δημοτικού, ενδείξεις αποτελούν η δυσκολία συσχετισμού συμβόλου (γράμματος) – ήχου, η δυσκολία στο συλλαβισμό, η κοπιώδης ή/και ελλιπής ανάγνωση (με υποκαταστάσεις, αναστροφές, παραλείψεις, αντικαταστάσεις λέξεων), η αδυναμία ανάκλησης προσήμων στην αριθμητική, η κακή οργάνωση του χρόνου, η δυσφορία για το σχολείο κ.ο.κ.
Η πρώιμη ανίχνευση είναι υψίστης σημασίας για το μέλλον των παιδιών, επειδή επιτρέπει την έγκαιρη οργάνωση παρεμβατικών προγραμμάτων, τη ψυχολογική στήριξη  των παιδιών και των οικογενειών τους, καθώς και την πρόληψη ίσως περισσότερο σοβαρών επιπλοκώνΌταν τα παιδιά ξεκινούν το σχολείο γύρω στα πέντε χρόνια, πρέπει να είναι ήδη σε ετοιμότητα για σχολική μάθηση. Είναι προφανές ότι όσο πιο νωρίς εντοπιστούν τα δείγματα μιας μελλοντικής δυσκολίας τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι και η αντιμετώπισή της καθώς η πρώιμη παρέμβαση αυξάνει τις πιθανότητες του παιδιού να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του και να αναπτύξει τις ικανότητές του ή/και ακόμη και να αποφύγει μια μελλοντική σχολική αποτυχία.
Ως «πρώιμη παρέμβαση» ορίζονται όλες οι μορφές παιδοκεντρικών εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων που αφορούν την καθοδήγηση των γονέων αμέσως μετά τον προσδιορισμό της αναπτυξιακής κατάστασης του παιδιού. Η πρώιμη παρέμβαση αφορά το παιδί καθώς επίσης και τους γονείς, την οικογένεια και το ευρύτερο περιβάλλον (Eurylaid, 1998). Στην πρώτη φάση περιλαμβάνεται ο εντοπισμός του προβλήματος, πιο συγκεκριμένα η παρατήρηση των ενδείξεων που δείχνουν ότι το παιδί βρίσκεται σε επικινδυνότητα. Η δεύτερη φάση, ο καθορισμός του προβλήματος, πραγματοποιείται με την εφαρμογή διερευνητικών κριτηρίων. Τέλος η διάγνωση αποτελεί την τρίτη φάση, κατά την οποία σχεδιάζεται το πρόγραμμα εκπαίδευσης και εξάσκησης. Η παιδαγωγική παρέμβαση και η κάθε είδους βοήθεια από ειδικούς επαγγελματίες (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κ.α) μπορεί να αξιοποιηθεί από την τρίτη αυτή φάση καθώς παρέχεται καθοδήγηση και συμβουλευτική, στοχεύοντας στη διευκόλυνση της αλληλεπίδρασης των γονέων του παιδιού (De Moor et al., 1995, Τζουριάδου 1995). Στατιστικά τα παιδιά τα οποία λαμβάνουν υπηρεσίες πρώιμης παρέμβασης είναι σε ένα ποσοστό 14% μικρότερα του ενός έτους, 32% είναι 12-24 μηνών και το 54% είναι 24-36 μηνών. Ακολούθως το 62% έχουν διαγνωσμένες ανεπάρκειες και το 17% αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο για μελλοντικές μαθησιακές δυσκολίες (Scarborough et al, 2004).
 Κ.Ι. Δημούλης

Το ιδιαιτέρως ενδιαφέρον αυτό άρθρο αναδημοσιεύεται από το ιστολόγιο της αγαπητής συναδέλφου Αθηνάς Δολιανίτη "Ταξίδι στον κόσμο της ζωγραφικής"

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

CSI... Αγάπη!

Η γνωστή αστυνομική σειρά που διαδραματίζεται σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ δεν έχει τίποτα κοινό με τις δικές μας εργασίες... Οι ομοιότητες αρχίζουν και τελειώνουν στον τίτλο, ίσως και στην αμερικανική προέλευση της ιδέας!
Το δικό μας C.S.I. προέρχεται από την ομάδα Project Zero της Παιδαγωγικής Σχολής του Πανεπιστημίου Harvard, με τις ιδέες της οποίας ήρθαμε σ' επαφή κατά τη διάρκεια του επιμορφωτικού κύκλου "Ψηφιακός Συλλογισμός" που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας την περσινή χρονιά. Με κεντρική επιδίωξη την ανάπτυξη της σκέψης & την καλλιέργεια στοχαστικών διαθέσεων στο νηπιαγωγείο αξιοποιώντας τις ΤΠΕ, ενεργοποιούμε τις στοχαστικές δυνάμεις των παιδιών χρησιμοποιώντας τις λεγόμενες "Ρουτίνες Σκέψης".
Φέτος, η εισαγωγή σε αυτές τις ρουτίνες σκέψης γίνεται μέσω της πλέον κατάλληλης για το νηπιαγωγείο: τη ρουτίνα "Color-Symbol-Image" [CSI]. Έχοντας εκτεταμένα συζητήσει το συναίσθημα της αγάπης τα νήπια κλήθηκαν να της αποδώσουν κατ' αρχήν ένα χρώμα κι ένα σύμβολο στο περιβάλλον του λογισμικού εννοιολογικής χαρτογράφησης Kidspiration αιτιολογώντας βεβαίως τις επιλογές τους [κάτι το οποίο δυσκόλεψε μερικούς αφού ίσως ήταν κι η πρώτη φορά που χρειάστηκε να ξεδιπλώσουν λεκτικά τη σκέψη τους].
Τα νήπια δούλεψαν ατομικά με την καθοδήγηση της νηπιαγωγού, η οποία έδινε οδηγίες για τη χρήση του λογισμικού και κατέγραφε τα λεγόμενα των παιδιών, την ώρα των ελεύθερων πρωινών δραστηριοτήτων. Η αρχική οθόνη ήταν η ακόλουθη:

αρχική οθόνη άσκησης "Χρωμάτισε - Συμβόλισε"
Το kidspiration δίνει τη δυνατότητα επιλογής του χρώματος των γραμμάτων της κεντρικής λέξης μέσω μίας ευρείας γκάμας χρωμάτων που ενεργοποιείται με ένα απλό κλικ στο ποντίκι. Η επιλογή συμβόλου [από τα τέσσερα που προτείνονται στην οθόνη] και η μεταφορά του δίπλα στην κεντρική έννοια είναι επίσης μία εύκολη διαδικασία που ολοκληρώνεται με τη λειτουργία "σύρε κι άσε" [click & drag] του ποντικιού.
Σε μεταγενέστερο στάδιο τα νήπια επιστρέφουν στον υπολογιστή για να επιλέξουν μία από τις ζωγραφιές της προτεινόμενης συλλογής που να ταιριάζει κατά τη γνώμη τους με την αγάπη. Η διαδικασία είναι απλή καθώς πατώντας το βελάκι του πληκτρολογίου, κοιτάζουν όλες τις ζωγραφιές & σταματούν σε αυτήν που τους ταιριάζει περισσότερο στην αγάπη, αιτιολογώντας βεβαίως την επιλογή τους [ξανά το δυσκολότερο μέρος για αρκετούς].
Οι ζωγραφιές* που περιλάμβανε η προτεινόμενη συλλογή είναι:




Με χρήση του powerpoint τα δύο τμήματα της άσκησης συνδυάστηκαν σε μία εικόνα και παρακάτω μπορείτε να δείτε τα πρώτα "προϊόντα σκέψης" των παιδιών μας. 


























Οι απόντες θα ολοκληρώσουν σύντομα την άσκηση κι η σκέψη τους θ' αναρτηθεί άμεσα.

* Οι ζωγραφιές βρέθηκαν στο διαδίκτυο με τη χρήση της μηχανής αναζήτησης Google μέ λέξη-κλειδί την αγάπη.

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Οδηγίες ερωτηματολογίου.

Σε περίπτωση που κάποιοι αναρωτιούνται για την συμπλήρωση του ερωτηματολογίου, διευκρινίζονται τα εξής:
α) Δε χρειάζεται να συμπληρώσετε το πλήρες όνομα του παιδιού αφού η ανωνυμία είναι απαραίτητη, χρησιμοποιείστε απλώς τα αρχικά του ώστε να μπορέσει να γίνει η σύγκριση με τα αντίστοιχα στοιχεία όταν το πρόγραμμα ολοκληρωθεί.
β) Δεν συμπληρώνετε τις στήλες που αφορούν τη 'βαθμολογία', ούτε βεβαίως τον τελευταίο πίνακα διότι αυτό αποτελεί έργο του ερευνητή.
Το πρόγραμμα κοινωνικο-συναισθηματικής ανάπτυξης Strong Start, όπου εφαρμόζεται σε σχολεία του εξωτερικού, προσφέρει πολλαπλά και σημαντικά οφέλη στα παιδιά μας κι επηρεάζει θετικά τη συμπεριφορά τους σε μεγάλο βαθμό. Είναι άριστα δομημένο & προβλέπει την ενημέρωση των γονέων σχετικά με την πορεία των δραστηριοτήτων σε εβδομαδιαία βάση. Η συμπλήρωση του ερωτηματολογίου στην αρχή και στο τέλος του προγράμματος μας βοηθά στη συγκέντρωση ουσιαστικών στοιχείων για την πιλοτική εφαρμογή του και θ' αποτελέσει εργαλείο αποτύπωσης της πραγματικής προόδου των παιδιών μας. Επομένως η συνεργασία σας είναι πολύτιμη & σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας.

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015

Ταξίδι στη χώρα της αγάπης

Λίγες μέρες πριν αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε με τα φτερά της φαντασίας μας στη χώρα της αγάπης. Επιλέξαμε ως μεταφορικό μέσο το αγαπημένο μας αερόστατο και με τη δύναμη της μουσικής κλείσαμε τα μάτια & πετάξαμε ψηλά...


Η μουσική που μας συνόδευσε στη διαδρομή ήταν η πολύ αγαπημένη "Πολίτικη κουζίνα" ... Φτάνοντας στη χώρα της αγάπης τα νήπια ενθαρρύνθηκαν να κοιτάξουν με προσοχή γύρω τους, να παρατηρήσουν το περιβάλλον, τα σπίτια, τους ανθρώπους, τα χρώματα ώστε να τα θυμούνται για να μας τα περιγράψουν όταν θα  τελείωνε το ταξίδι.
Όταν η συζήτηση ολοκληρώθηκε, τα παιδιά χωρίστηκαν σε μικρο-ομάδες των 3 για να ζωγραφίσουν μαζί τη χώρα της αγάπης όπως την οραματίστηκαν στο νοητό τους ταξίδι.
Ιδού οι σκέψεις τους όπως κατεγράφησαν στη διάρκεια της συζήτησης μαζί με τις ζωγραφιές που ετοίμασαν σε συνεργασία με τους φίλους τους.

Στη χώρα της αγάπης, η Μαρία είδε καρδιές, γοργόνες, νεράιδες, 100 λουλούδια κι 100 πεταλούδες. Η Νίκη πήγε στη Μπαλήνη όπου συνάντησε τον Άγγελο & παίξανε ενώ ο Θοδωρής, που ήταν με τη Θεώνη και την Έβελιν είδε πολλούς τίγρεις που έτρωγαν πάπιες...
                           
Στη χώρα της αγάπης, η Θεώνη είδε καρδιές & νεράιδες και της χαρίσανε ένα κάστρο & πεταλούδες. Η Έβελιν που ταξίδεψε μαζί με τη Θεώνη είδε ακόμη πεταλούδες, πολλά λουλούδια & παπάκια, ενώ η Αγγελική είδε νεράιδες, λουλούδια & πεταλούδες...

                           
Στη χώρα της αγάπης, η Φένια είδε την Τεχνολόπολη όπου υπήρχε ένα τσίρκο με μπαλόνια που πετάνε & κάποιους να φτιάχνουν ένα ψεύτικο αερόστατο. Η Φαίη είδε παπάκια, αερόστατα και κάστρα ενώ ο Ξενοφών, επίσης στην Τεχνολόπολη, είδε αεροπλάνα με ρόδες που πετάγανε όμως χωρίς μηχανές...

Ο Αλέξανδρος επέλεξε να δουλέψει μόνος του κι απεικόνισε την αγάπη χωρίς όμως να θελήσει να μας διηγηθεί τι είδε στο νοητό του ταξίδι.

 Στη χώρα της αγάπης, ο Κωνσταντίνος Ν. είδε λουλούδια, πεταλούδες κι έναν κύριο που καθάριζε νερά. Ο Πάνος, που συνάντησε τον Κων/νο Ν., είδε οδηγούς με αυτοκίνητα HOT WHEELS. Με το αερόστατο πήγανε στην Μακουινούπολη κι είδανε τον Κεραυνό και στη Αεροπλανούπολη όπου είδανε ένα αεροπλάνο που το λένε Ντάστι. Ο Κωνσταντίνος Δ. συνεργάστηκε στη ζωγραφιά αλλά δεν μας είπε τι είδε στο ταξίδι του...

Στη χώρα της αγάπης η Μελπομένη είδε καρδιές & λουλούδια και μάλιστα ήταν άνοιξη... Ο Γιώργος είδε πολλά Minions ενώ ο Άκης που επισκέφθηκε την Τεχνολόπολη με τον Ξενοφώντα & τη Φένια, είδε πολλά μπαλόνια, εκατομμύρια πεταλούδες, ρομπότ & λιοντάρια που έτρωγαν το φαγητό τους και τον έπαιρναν στην πλάτη τους. Όσο για το Θεμιστοκλή, παρ'όλο που συνεργάστηκε για τη δημιουργία της ζωγραφιάς δεν μας αποκάλυψε τι είδε στο ταξίδι του...

 Στη χώρα της αγάπης, η Νικολέτα  είδε γοργόνες και νεράιδες. Συνάντησε και τη Στεφανία και πήγανε στο βουνό όπου είδανε σκιουράκια, λουλούδια, αερόστατα & λίμνες με παπάκια. Επίσης πήγε σ' ένα μαγαζί για να ψωνίσει ρούχα και χάλασε πολλά λεφτά. Η Στεφανία εντωμεταξύ είδε την Πριγκιπισσούπολη που είναι γεμάτη χρώματα: ροζ, κόκκινα, κίτρινα, πεταλούδες και γατάκια που δεν γρατζουνάνε... Ο Άγγελος είδε ένα κτίριο όπου ήταν όλοι του οι φίλοι, η Νικολέτα κι όλα τα παιδιά, είδε επίσης σκιουράκια & ζωάκια και παίξανε όλοι μαζί...

Και οι δημιουργίες ολοκληρωμένες κοσμούν την τάξη δίπλα στο μαγικό μας αερόστατο.