Για να προσεγγίσουμε τη δύσκολη έννοια της Δημοκρατίας ξεκινήσαμε από το παραμύθι της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου "Η κυρά-Δημοκρατία" με το οποίο τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν για τις συμπεριφορές των δύο βασικών ηρώων [Δημοκρατίας - Δικτατορίας) και να καταλήξουν σε συμπεράσματα για το ποια ήταν η πιο σωστή συμπεριφορά αλλά και ποια ήταν πιο κατάλληλη αρχηγός. Την επόμενη μέρα ασχοληθήκαμε με την μοναδική "Ντενεκεδούπολη" της Ευγενίας Φακίνου και τα νήπια όχι μόνον διασκέδασαν με τους αγαπημένους ήρωες αλλά μόλις εμφανίστηκε ο Λαδένιος αναγνώρισαν στο πρόσωπό του έναν δικτάτορα... Μάλιστα επειδή δεν ήξεραν τη λέξη, μετέφεραν τη γνώση από το προηγούμενο παραμύθι λέγοντας χαρακτηριστικά "Κυρία, αυτός είναι ένας Δικτατορίας!" κάτι που με έκανε ιδιαιτέρως χαρούμενη και περήφανη για τη συγκεκριμένη ομάδα διότι δεν εμφανίζεται συχνά στο νηπιαγωγείο αυτή η παρατηρητικότητα κι η δυνατότητα συγκριτικής προσέγγισης δύο παραμυθιών. Άρπαξα λοιπόν την ευκαιρία για να εφαρμόσουμε τη ρουτίνα σκέψης "Τι σε κάνει να το λές αυτό;" ώστε να μπορέσουν τα νήπια να εντοπίσουν τις ομοιότητες στη συμπεριφορά των δύο δικτατόρων και πράγματι κατάφεραν να εντοπίσουν πολλά κοινά στοιχεία:
- Ήταν κι οι δύο κακοί με τους άλλους ήρωες του παραμυθιού.
- Έγιναν αρχηγοί από μόνοι τους χωρίς να τους διαλέξουν οι άλλοι.
- Θύμωναν και φώναζαν.
- Έδιναν συνέχεια διαταγές.
- Έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι.
- Έλεγαν συνέχεια ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ.
Στο σημείο αυτό τα νήπια κλήθηκαν να θυμηθούν μερικά από τα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ του Λαδένιου και της κυρά-Δικτατορίας κι αφού τα εντόπισαν σχεδόν όλα, επεκτάθηκαν προσθέτοντας δικές τους ιδέες, πολύ εύστοχες μάλιστα, αφού κάποιοι απαγόρευσαν πράγματα τα οποία μας κάνουν χαρούμενους κι ευτυχισμένους όπως τα μπαλλόνια και τα ουράνια τόξα, τη ζωγραφική και τα πολύχρωμα παπούτσια... Στη συνέχεια κατέγραψαν ο καθένας το "Απαγορεύεται" της επιλογής τους αντιγράφοντας από καρτέλες ή από τον πίνακα.
Τέλος το κάθε νήπιο ζωγράφισε τη Δημοκρατία και τη Δικτατορία όπως τη φανταζόταν.
Τις επόμενες μέρες μιλήσαμε για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, παίξαμε κινητικά παιγνίδια αναγνώρισης λέξεων από τα παραμύθια μας (:ψωμί, παιδεία, ελευθερία, χορός, τραγούδι, δημοκρατία) και φιλοτεχνήσαμε ομαδοσυνεργατικά το Πολυτεχνείο. Οι εργασίες των παιδιών κοσμούσαν την είσοδο της τάξης μας την ημέρα του εορτασμού.
